Ağustos ayı´nda kafa dinlemek için tek başıma gitiğim Kabak koyu´nda yapmış olduğum şelale yürüyüşü´nden sonra İstanbul´a döndüğümde içim, enteresan bir huzur ve motivasyon ile dolmuştu, ve şöyle bir düşünceye kapılmıştım: ‘eğer her haftasonu en az bir gün, sonunda şelaleye varabileceğim bir geziye katılabilirsem, tüm haftam aynı enerjiyle devam edebilir’.
Peki bu trekking turlarını kiminle organize edebilirdim, kime söylesem, ‘e hadi bakalım yaparız, rehbere gerek yok, biz rehberlik yapabiliriz’ diyebilirdi… Tabiki organizasyonlar konusunda aynı kafada olduğum Barbaros´tan başkası olamazdı 🙂
Ve bu hareketle, Eylül ayı´nda şirket içerisinde hem sosyalleşmeyi sağlayacak hem de Pazartesi işe gelindiğinde temiz hava almış, rahatlamış, motive olmuş olarak dönmek için trekking turlarına start vermiş olduk gönüllü rehberler olarak, şu anda ara vermiş olduğumuz bu doğaçlama turlara bahar´da yeniden başlamayı planlıyoruz. Yenilerini hayata geçirmeye daha zamanımız var, o zamana dek en azından yapmış olduklarımızla ilgili paylaşımda bulunmak istedim 🙂
Nereye gideceğimize nasıl mı karar veriyoruz? Bu kısmı asıl komik ve eğlenceli olan, en azından benim için 🙂
Barbaros ile birlikte ofisin terasında kahvemiz eşliğinde bilgisayarımızı önümüze alıyoruz ve arama motoru üzerinde trekking için gidilecek yerler arasında bir araştırma yapıyoruz. Dere istersek dereli, tırmanma istiyorsak tırmanmalı, sonunda illaki şelale olsun, buz gibi suda serinleyelim istiyorsak şelaleli bir 
route belirliyoruz. İlk aramalarımız sonunda route´umuzu hem katılımcıları çok zorlamayacak hem de yürürüşü tamamladığımızda serinleyebileceğimiz Nüzhetiye şelalesi olarak belirledik.
4 Eylül Cumartesi günü sabah 8 sularında özel araçlarımızla İzmit Bahçeçik köyü yakınında bulunan şelale´ye varmak üzere harekete geçtik. Köye nasıl gideceğimizi de internet üzerinden bulduğumuz için özellikle köye yakınlaştığımızda yolumuzu kaybettiğimiz anlar da oldu, ancak bunlar da ayrıca gezinin bir parçası olduğundan oldukça eğlenceliydi 🙂 Sağ salim vardıktan sonra araçlarımızı köyün camisinin önünde parkettik. Köyün içerisinden başladığımız yürüyüşe orman içi yollardan dere kenarında ilerleyerek yaklaşık 3 saat devam ettik ve sonunda buzzzz gibi olan şelaleye vardık. Hafif zorlu yürüyüşün sonunda buraya varmak çok keyifliydi.
Günün sonunda da güzel bir alabalık yedikten sonra bol enerji yükleyerek İstanbul´umuza geri döndük.
Bu geziden bazı fotoğraflar da ekliyorum, umarım beğenirsiniz…Kesinlikle gidilmesi gereken yerlerden biri diyebilirim 🙂
aktivitemidediniz 