Bilin bakalım: Çöl Faresi oyunu´nun perdecisi kim?

Son zamanlarda hem yurtiçi hem de yurtdışı gezilerime ara vermem sebebiyle bloguma yazacak konu bulma konusunda tam sıkıntı içerisinde olduğum bir anda, ofiste bugün Öykü´nün ‘e artık hiç yazı yazmıyorsun’ demesi de kanayan yarama tuz biber oldu.  Ailevi sağlıksal sorunlar sebebiyle, çok şükür ki çözümsüz olmayan kırık olayı ile sekteye uğrayan gezilerime bir gün geri döneceğim düşüncesiyle yazacağım konuya odaklanmaya çalışırken akşam annemlere ziyarete gelen amcam´ın anlattığı hikayeler ile gözlerim ışıl ışıl oldu diyebilirim 🙂 Dedim yazıma bu hikayelerden biri ile başlayabilirim, hatta amcam ile kesinlikle daha sık biraraya gelip tüm geçmişteki hikayeleri dinleyip kitap yazma girişiminde dahi bulunabilirim diye gaza da geldim sanırım 🙂

Hikayemiz şöyle:

Amcam, okumayı çok seven bir matematik öğretmeni, eşi Fatma yengem ile tiyatro takip etmeyi de çok seviyor. Ertem Eğilmez ile dost olan amcam Aliki Vuyuklaki´nin oynadığı – eski zamanların Filiz Akın´ı – Çöl Faresi tiyatro oyununa en ön sıradan izlemek üzere davet edilmişler. O zamanlarda tiyatronun perdesi, elektrikle açılan bir sistem de değilmiş, manuel olarak bir görevli tarafından çekilirmiş. Bu görevli kimmiş tahmin edeniniz olabilir mi acaba? İşte yanıtımız… Rahmetli Kemal Sunal… Amcam, Ertem Eğilmez ile olan bir sonraki görüşmesinde hem yüzünün fizik yapısı hem de mimik ve jestleriyle Fransız komedyen ve şarkıcı Fernandel‘e benzeyen Kemal Sunal´dan bahseder.. Ve işte o an belki de Kemal Sunal´ın keşfedildiği andır… Bazı keşifler neye kadir diyerek hikayemi sonlandırıyorum ve sizler ile haftanın mekanları olarak 2 önerimi paylaşıyorum. İtalyan mutfağı mı arıyorsunuz? Nişantaşı´ndaki %100 anlamına gelen Cento Per Cento, sizin için güzel bir deneyim olabilir. Hayatı rejim olan birisi olarak sürekli salata yediğimden tüm yemeklerini test edemedim, ancak sunuş şekilleri, servisleri, salatası ve ucundan tattığım pizzası oldukça lezizdi.. Hele bir de sevdiğiniz bir arkadaşınız ile giderseniz hoş vakit geçireceğiniz kesin 🙂 Ya da İtalyan değil de kebaba yumulmak mı istiyorum diyorsunuz? Bu durumda da önerim Göztepe Adana Yüzevler…. Leziz mezelere eşlik eden rakı, duvarlardaki nostaljik fotoğraflar ve elbette yanınızda sohbetinden zevk aldığınız arkadaşınız ile keyifli bir akşam garanti 🙂 Bir tüyo: Göztepe Yüzevler´e minibus caddesinden gitme gafletinde bulundum, siz siz olun Bağdat caddesi´nden gitmeniz çok daha kolay özellikle kendi aracınız yok ve yürüyerek erişmeye çalışıyorsanız…

Bugünki yazım biraz ordan biraz burdan, ortaya karışık oldu, umarım zevk alarak son cümleme kadar sizleri taşıyabilmişimdir 🙂