Bugün bir kez daha hayatımda olan herşey için şükrederken buldum kendimi…Bazen o kadar elimizdekilerin değerini bilmiyoruz ki… Sağlığımız yerinde, ailelerimiz ve sevdiklerimiz etrafımızda iken eften püften şeylere takılıp mutsuz olmak o kadar kolay ki… Hayatı hakikaten dalga geçer gibi yaşamak lazım belki de.. Aynı bugün ‘özel’ çocuklarla geçirdiğim bu çok özel günde izlediklerim gibi… İçinden geldiği gibi, kim ne der düşüncesi olmadan, özgürce, neşeyle, mutlulukla, mükemmel olduklarını hissederek ama bizim tabirimizle ‘özel’ olduklarını bilmeyerek hareket eden, birbirlerine söz vermek ve çekingen olan arkadaşlarının o sözü alması için cesaretlendirici tavırlarıyla dikkatimi çeken, sesinin ve dansının güzel olup olmadığı endişesinden tamamen uzakta ‘hayat bayram olsa’, ‘bu fasulya 7,5 lira’ şarkılarını hep 
beraber söyleyen birbirinden özel 20 çocuk ile özel bir gün yaşamama vesile olduğu için öncelikle işyerim Microsoft´a teşekkür ediyorum. Gün içerisinde kendi soyutlanmış dünyamızda excel, word, sunum, toplantı, email, rakamlar ve hedefler arasında 
koştururken, aslında gerçek hayatta neler oluyordu? Zaman zaman varoluş sebebimi sorguladığım dönemlerden birine denk gelmesi böyle bir organizasyonun, belki de bir işaretti benim için… Her ne kadar hayatımızı sürdürebilmemiz için çalışmak zorunda kalsak da, çalışma hayatımızın yanında, böyle bir sosyal sorumluluk projesinin bir ucundan gönüllü olarak neden tutmayalım ki… Üniversiteden mezun olduktan sonra hayalim Unicef ile Somali, Hindistan gibi yerlere gidip komün hayatı yaşayıp sosyal sorumluluk kapsamında işler yapmaktı, ama ya cesaretim olmadığı için yapamadım ya da ailemden uzaklaşmak istemediğim için… Belki de illa bunun için dünyanın bir ucuna gitmeye gerek yok, burnumuzun dibinde de bizlere ihtiyacı olan o kadar çok insan var ki… Önemli olan o sürekli gönüllülüğü gösterebilmek sanırım.
Biz bugün neler mi yaptık? GEA ekibinin de desteği ile özel çocukların herbiri ile birebir ilgilenerek çikolata atölyesi çalışması yaptık. Anneler günü hediyesi olarak kalpli kurabiyeler hazırladık, paketledik, birbirimize yardım ettiğimiz için teşekkür ettik, atölye çalışmasının ardından ‘özel’ ve ‘normal’ bireyler olarak hep
beraber şarkılar söyledik… O an ne mi gördüm…. Onların ‘özel’ halleriyle ne kadar mutlu olduklarını, gözlerinden ışık saçtıklarını ve bizlerle vakit geçirdikleri için yüzlerindeki mutlulukları…. Özellikle, bir arkadaşlarının doğumgününü, ‘iyi ki doğdun’ şarkısıyla kutladıklarında bu ‘özel’ kişinin yaşadığı saf duygusallığı gördüm… Çok küçücük şeylerden mutlu olan ‘özel’ çocuklar mı doğru olanı yapıyor yoksa hayatımızda herşeyin olmasına ve en başta sağlığımızın yerinde olmasına rağmen en ufacık şeyleri dahi sorun yapan biz ‘normal’ insanlar mı?
Özel Üsküdar Özel eğitim öğrencileri ile beraber geçirdiğimiz güne en çok desteği olan GEA, arama kurtarma çalışmalarından, birbirinden farklı sosyal kampanyalara imzasını atmış bir kurum. Bu ekibin birer parçası olmak için, 3 kriter önemli: gerçekten kalpten isteyerek gönüllü olmak, bu gönüllülüğün sürekliliği ve bireysel farkındalık. Kuruluş ile ilgili daha fazla detaylı bilgi için websitelerini ziyaret edebilirsiniz. http://www.gea.org.tr/
Nasıl ve nereden başlarım bilemiyorum, ama bir ucundan tutma zamanı gelmiştir artık diyerek gönüllülük talebimi de iletiyorum GEA´ya. Umarım bundan sonra sizleri, azıcık da olsa katkımın olacağı projelerden haberdar edebilirim 🙂
Hepinize, hayatta her ne yapmak istiyorsanız, ama gerçekten gönülden yapmak istediğiniz her ne ise onu yapabileceğiniz güzel bir ömür diliyorum…
aktivitemidediniz 